پرسش : یکی در وبلاگ نوشته بود: شما شرم نمی کنید وقتی خدای حیو قیوم (حی و قیوم)اون بالاست از یکی دیگه درخواست کمک کنید؟
پاسخ:
یکی در وبلاگ نوشته بود: شما شرم نمی کنید وقتی خدای حیو قیوم اون بالاست صلاح کار رو بهتر از همه میدونه درمقابل او از یکی دیگه درخواست کمک کنی؟ من که شرم دارم شما رو نمی دونم. کجای قرآن نوشته برید ازبندهام کمک بخواید چرا کمی به قول قرآن کریم تعقل نمی کنید؟ ایاک نعبدوایاک نستعین.
پیش‌تر پاسخ‌های مبسوطی راجع به مباحثی چون: دعا، توسل، زیارت، شفاعت و ... در سایت درج شده بود که میتوانید به آرشیو مربوطه مراجعه و مطالعه فرمایید. اما به آن یکی بفرمایید:
اولاً: حی و قیوم درست است نه حیو قیوم. [بهتر است بیشتر قرآن بخوانیم].
ثانیاً: خدا آن بالا نیست و همه جا هست و اکبر و سبحان از جا و مکان می‌باشد. [بهتر است بیشتر تدبر کنیم].
ثالثاً: همان خدایی که کار را بهتر از بقیه می‌داند، فرموده است:
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابتَغُوا إِلَیهِ الوَسیلَةَ وَ جاهِدُوا فی سَبیلِهِ لَعَلَّکُم تُفلِحُونَ» (المائده - 35)
ترجمه: اى کسانى که در زمره‌ی مؤمنین در آمدهاید، از خدا پروا داشته باشید، و در جستجوى وسیلهاى براى نزدیک شدن به ساحتش برآئید و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار گردید.
و نیز فرموده است:
«وَ استَعینُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الخاشِعینَ» (البقره - 45)
ترجمه: از صبر و نماز کمک (استعانت) بجوئید و آن (حقیقت نماز) بسى سنگین است مگر براى خشوع پیشگان.
و نیز فرموده است:
«وَ ما أَرسَلنا مِن رَسُولٍ إِلاَّ لِیُطاعَ بِإِذنِ اللَّهِ وَ لَو أَنَّهُم إِذ ظَلَمُوا أَنفُسَهُم جاؤُکَ فَاستَغفَرُوا اللَّهَ وَ استَغفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً» (النساء - 64)
ترجمه: و ما هیچ رسولى نفرستادیم، مگر براى این که مردم او را اطاعت کنند، و اگر نامبردگان بعد از آن خلافکاریها- یعنى تحاکم نزد طاغوت و اعراض از رسول و سوگند دروغ و ...- از در توبه نزد تو آمده بودند، و از خدا طلب آمرزش کرده بودند، و رسول برایشان طلب مغفرت کرده بود مىدیدند که خدا توبه پذیر و مهربان است.
و نیز به پیامبرش فرمود:
«فَاعلَم أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ استَغفِر لِذَنبِکَ وَ لِلمُؤمِنینَ وَ المُؤمِناتِ وَ اللَّهُ یَعلَمُ مُتَقَلَّبَکُم وَ مَثواکُم» (محمد - 19)
ترجمه: پس بدان که هیچ معبودى جز او نیست و براى گناه خود و مؤمنین و مؤمنات استغفار کن که خدا به سکونت و انتقال شما آگاه است.
و نیز فرمود:
«یَومَئِذٍ لا تَنفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاَّ مَن أَذِنَ لَهُ الرَّحمنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَولاً» (طه - 109)
ترجمه: در آن روز شفاعت سودى ندارد مگر از کسى که خداى رحمان اجازه شفاعتش داده باشد و سخن او را در شفاعت بپسندد. (یعنی شفاعت با اجازه‌ی او صورت می‌پذیرد).
رابعاً: هیچ انسان مسلمان و مؤمنی به جز خداوند را مؤثر در وجود نمی‌شناسد، پس دعا و توسل و زیارت و ... جایگزینی نیست.
خامساً: شما که اهل «ایاک نعبد و ایاک نستعین» هستید، چگونه بدون وسیله قرار دادن اسلام، قرآن، پیامبر، نماز، روزه، ذکر ... و آن چه خدا به آن امر فرموده تا وسیله‌ی بندگی و رشد شما شود، عبادت خداوند را به جا می‌آورید؟! مواظب باشید که این «من» شما همان «من» شیطانی نباشد که نام بی حیایی در مقابل خداوند متعال و دعوت بر خلاف دعوت او را «حیا» بگذارد و به بهانه‌ی توحید شما را به شرک و پرستش نفس خودتان دعوت نماید!
سادساً: پیامبر اکرم (ص) به امر خدا و به وسیله‌ی قرآن کریم (که آن هم وسیله است)، ما و شما را به ایمان به خدا دعوت کرده است، حال چگونه بندگانی گمان می‌کنند که مراحل ایمانی آنها چنان بالا رفته است که دیگر هیچ نیازی به قرآن، رسول و سایر وسایل قرب الهی ندارند و مستقیماً (امر محال) با خدا مرتبط می‌شوند؟!
www.x-shobhe.com
