پرسش :در قرآن کریم مکرر به ترس از خدایی که مهربان، عاشق و معشوق است تأکید شده و برخی چنان میگویند که سبب فرار میشوند، از سوی دیگر میفرماید به او توکل کنید، به او پناه ببرید و ...؟
پاسخ :
بحث «محبت الهی» در قرآن، روایات، حکمت، عرفان و ... بسیار گسترده و البته زیبا و شیرین است. سخن از عشق، عاشق و معشوق حقیقی واقعی است و جالب است بدانیم که نقطه تلاقی و اتحاد «عقل و قلب» همین عشق است، چنان چه امام خمینی (ره) میفرمود: «عشق واقعی و عاشق واقعی، دلیل بر وجود معشوق واقعی است».
الف - بدیهی است که خداوند متعال، فعال ما یشاء است، یعنی نه کسی به او دستور میدهد که خلق کند و نه مجبور میشود که خلق کند و نه نیاز دارد که خلق کند و او منزه (سبحان) از این حالتها و توصیفها میباشد، پس هر گاه خلق میکند، دوست دارد که خلق کند. پس خلق تجلی همین محبت است و عشق فطری ما نیز تجلی همان عشق محبوب به ماست و حتی عشقهای مجازی نیز ریشه در همان عشق حقیقی دارد، با جعل معشوق.
این نمود، عامل اصلی عشق انسان به «کمال» است و کمالی وجود ندارد، به جز او. پس همگان عاشق او هستند، هر چند که گاه معشوقهای کاذبی به جای او اتخاذ میکنند و این عشق فطری را به آنها اختصاص میدهند.